خدا کیفر دهد هر مال مردم‌خوار را بی‌شک
کُنَد کین‌خواهیِ مظلومِ بی‌آزار را بی‌شک
اگر گاهی کشد آهی ز دل مظلوم، از غیرت
بدرّد سینه‌ی آن ظالم بدکار را بی‌شک
ز کردار کسی غافل نباشد حق و می‌گیرد
تقاص خلق از هر شخص لاکردار را بی‌شک
ز حدّ خود اگر بیرون نهد پای‌اش، شود تنبیه
کند تنبیه با شدت تجاوزکار را بی‌شک
مدام از سوی خالق می‌رسد اخطار بر مردم
زیان‌کار آن که نشنیده است آن اخطار را بی‌شک
اگر چه سال‌ها پوشانده جرم ظالمی‌ناگه
ببینی پرده‌در آن خالق ستّار را بی‌شک
به پایان می‌رسد عمر و به وقت عالم عقبا
درون آتشش بینند کج‌رفتار را بی‌شک
رساندم حرف خود، گردی سعادتمند در گیتی
اگر کردی عمل مضمون این هشدار را بی‌شک